Баволя-Глова, (польск. Bawola Głowa) — гласный польский дворянский герб.
Баволя-Глова | |
---|---|
Детали | |
Утверждён | 1454 |
Медиафайлы на Викискладе |
Описание править
В красном поле чёрная буйволова голова с такими же рогами. На шлеме три страусовых пера. Ср. Венява[1].
Герб используют править
48 родов
Aksamitowski, Andrejewicz, Axamitowski, Bartoszewicz, Dargiewicz, Dąbrowski, Dougin, Dowgin, Dowginowicz, Dowgiń, Довгирд (Dowgird, Dowgirt), Dowmont, Giełwanowski, Ilcewicz, Jackiewicz, Janczyński, Jączyński, Jundził, Jundziłł, Kierdziuk, Kirdziewicz, Kordziuk, Kucewicz, Kuniewicz, Losen, Łastowski, Łukaszewicz, Michałowski, Mikowicz, Nagrodzki, Pawłowski, Pobikrowski, Racewicz, Sesicki[2], Sędomiński, Siesicki, Siesiecki, Steckiewicz, Szostak, Szyłański, Tubielewicz, Tubilewicz, Tulcewicz, Walentynowicz, Zaleski, Złotkowski, Żochła, Żogło
См. также править
Примечания править
- ↑ Архивированная копия . Дата обращения: 2 января 2011. Архивировано 10 августа 2009 года.Архивированная копия . Дата обращения: 2 января 2011. Архивировано 10 августа 2009 года.
- ↑ Сесицкие // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
Литература править
- Bartosz Paprocki. Herby rycerstwa polskiego. Kraków, 1584.
- Simon Okolski. Orbis Polonus. Krakow, 1642. T.1-3.
- Ks. Kacper Niesiecki. Herby i familie rycerskie tak w Koronie jako y w W.X.L. Lwów, 1728.
- Gajl T. Polish Armorial Middle Ages to 20th Century. — Gdańsk: L&L, 2007. — ISBN 978-83-60597-10-1. (польск.)