Игнатий (Игнацы) Радлинский (13 декабря 1843, Дубно, Волынская губерния, Российская империя — 13 августа 1920, Варшава) — польский классический филолог, историк, ориенталист, религиовед, библеист.

Игнатий Радлинский
польск. Ignacy Radliński
Дата рождения 13 декабря 1843(1843-12-13)[1]
Место рождения
Дата смерти 13 августа 1920(1920-08-13)[1] (76 лет)
Место смерти
Страна
Род деятельности переводчик, филолог-классик
Логотип Викисклада Медиафайлы на Викискладе

Отец писательницы Г. Богушевской.

Биография править

Родился в обедневшей польской шляхетской семье. После окончания курса классической филологии в университете Святого Владимира в Киеве был преподавателем классических языков в Варшавской гимназии. После 1906 года читал лекции по истории религии на Варшавских научных курсах.

Изучал историю религии семитских народов, занимался исследованием начала христианства и исторического характера Иисуса Христа .

Избранные труды править

  • «Napis pamiątkowy kròla moabskiego Messy» («Ateneum», 1877),
  • «Poezya dydaktyczna hebrajska» (ib. 1877),
  • «Pomniki piśmiennictwa babilonsko-assyryjskiego» (ib., 1881—82),
  • «Nowoodkryty napis w Jerozolimie» (ib. 1881),
  • «Początki chrystyanizmu» (1882—84),
  • «Król Assurbanipal и jego biblijoteka» («Bibl. Warsz.», 1877),
  • «Zdobycie Babilonu przez Cyrusa» (ib. 1881),
  • «Próbki nowéj historyozofii» («Prawda», 1882),
  • «Język assyryjski w rodzinie języków semickich» (Варшава, 1880),
  • «Przeszłość w teraźniejszości. Zbiór dociekań i rozważań społeczno-naukowych» (1901),
  • «Apokryfy judaistyczno-chrześcijańskie, księga wstępna do literatury apokryficznej w Polsce» (1905), * «Dzieje jednego Boga» (1905),
  • «Dwa dokumenty ludzkości (Dziesięcioro przykazań Bożych i deklaracja praw człowieka)» (1907),
  • «Na przełomie dziejowym. Początki piśmiennictwa judaistyczno-chrześcijańskiego» (1907),
  • «Dzieje jednego z synów bożych» (1908),
  • «Spinoza. Rzecz historyczno-społeczna» (1910),
  • «Apokryfy judaistyczno¬chrześcijańskie w polskich przeróbkach» (1911),
  • «Katolicyzm, modernizm i myśl wolna» (1912),
  • «Dzieje trzech osób w jednym Bogu» (1915),
  • «Mężczyzna a kobieta» (1918),
  • «Jehowa. Mrok średniowiecza i król pruski, Wilhelm II.» (1919) и др.

Автор обозрения письменности и литератур египетской, вавилонско-ассирийской, еврейской и персидской, эпиграфики ханаанской в «Dziejach literatury powszechnej» (1880).

Примечания править

  1. 1 2 Ignacy Józef Eligiusz Radliński // Internetowy Polski Słownik Biograficzny (польск.)

Литература править

  • Kuczyński J. Radliński Ignacy. W: Filozofia w Polsce. Słownik Pisarzy. Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk, 1971, str. 331—332 (польск.)
  • «Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga» (1928—1939) (польск.)

Ссылки править

  • Радлинский Игнатий // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.